文档介绍：该【《送东阳马生序》拼音版 】是由【douodou】上传分享，文档一共【2】页，该文档可以免费在线阅读，需要了解更多关于【《送东阳马生序》拼音版 】的内容，可以使用淘豆网的站内搜索功能，选择自己适合的文档，以下文字是截取该文章内的部分文字，如需要获得完整电子版，请下载此文档到您的设备，方便您编辑和打印。sònɡdōnɡyánɡmǎshēnɡxù《送东阳马生序》yúyòushíjíshìxué jiāpín wúcónɡzhìshūyǐɡuān měijiǎjièyúcánɡshūzhījiā shǒu余幼时即嗜学。家贫,无从致书以观,每假借于藏书之家,手zìbǐlù jìrìyǐhái tiāndàhán yànbīnɡjiān shǒuzhǐbùkěqūshēn fúzhīdài自笔录,计日以还。天大寒,砚冰坚,手指不可屈伸,弗之怠。lùbì zǒusònɡzhī bùɡǎnshāoyúyuē yǐshìrénduōyǐshūjiǎyú yúyīndébiànɡuān录毕,走送之,不敢稍逾约。以是人多以书假余,余因得遍观qúnshū jìjiāɡuàn yìmùshènɡxiánzhīdào yòuhuànwúshuòshī mínɡrényǔyóu群书。既加冠,益慕圣贤之道,又患无硕师、名人与游,chánɡqūbǎilǐwài cónɡxiānɡzhīxiāndázhíjīnɡkòuwèn xiāndádélónɡwànɡzūn ménrén尝趋百里外,从乡之先达执经叩问。先达德隆望尊,门人dìzǐtiánqíshìwèichánɡshāojiànɡcísè yúlìshìzuǒyòuyuányízhìlǐ fǔshēnqīnɡ弟子填其室,未尝稍降辞色。余立侍左右,援疑质理,俯身倾ěryǐqǐnɡ huòyùqíchìduō sèyùɡōnɡ lǐyùzhì bùɡǎnchūyìyányǐfù qíqí耳以请;或遇其叱咄,色愈恭,礼愈至,不敢出一言以复;俟其xīnyuè zéyòuqǐnɡyān ɡùyúsuīyú cùhuòyǒusuǒwén dānɡyúzhīcónɡshīyě fù欣悦,则又请焉。故余虽愚,卒获有所闻。当余之从师也,负qièyèxǐxínɡshēnshānjùɡǔzhōnɡ qiónɡdōnɡlièfēnɡ dàxuěshēnshùchǐ zúfūjūnliè箧曳屣行深山巨谷中,穷冬烈风,大雪深数尺,足肤皲裂érbùzhīzhìshěsìzhījiānɡjìnbùnénɡdònɡyìnɡrénchítānɡwòɡuàn yǐqīnyōnɡfù而不知。至舍,四支僵劲不能动,媵人持汤沃灌,以衾拥覆,jiǔérnǎihé yùnìlǚ zhǔrénrìzàishíwúxiǎnféizīwèizhīxiǎnɡtónɡshěshēnɡjiēbèi久而乃和。寓逆旅,主人日再食,无鲜肥滋味之享。同舍生皆被qǐxiù dàizhūyīnɡbǎoshìzhīmào yāobáiyùzhīhuán zuǒpèidāo yòubèirónɡchòu yè绮绣,戴朱缨宝饰之帽,腰白玉之环,左佩刀,右备容臭,烨ránruòshénrén yúzé páobìyīchùqíjiān luèwúmùyànyì yǐzhōnɡyǒuzúlèzhě然若神人;余则缊袍敝衣处其间,略无慕艳意。以中有足乐者,bùzhīkǒutǐzhīfènɡbùruòrényě ɡàiyúzhīqínqiějiānruòcǐ jīnsuīmàolǎo wèiyǒusuǒ不知口体之奉不若人也。盖余之勤且艰若此。今虽耄老,未有所chénɡ yóuxìnɡyùjūnzǐzhīliè érchénɡtiānzǐzhīchǒnɡɡuānɡ zhuìɡōnɡqīnɡzhīhòu成,犹幸预君子之列,而承天子之宠光,缀公卿之后,rìshìzuòbèiɡùwènsìhǎiyìmiùchēnɡqíshìmínɡkuànɡcáizhīɡuòyúyúzhěhū jīnzhū日侍坐备顾问,四海亦谬称其氏名,况才之过于余者乎?今诸shēnɡxuéyútàixué xiànɡuānrìyǒulǐnshāozhīɡōnɡ fùmǔsuìyǒuqiúɡězhīyí wúdònɡ生学于太学,县官日有廪稍之供,父母岁有裘葛之遗,无冻něizhīhuànyǐ zuòdàshàzhīxiàérsònɡshīshū wúbēnzǒuzhīláoyǐ yǒusīyè bóshì馁之患矣;坐大厦之下而诵诗书,无奔走之劳矣;有司业、博士wéizhīshīwèiyǒuwènérbùɡàoqiúérbùdézhěyěfánsuǒyíyǒuzhīshūjiējíyúcǐ为之师,未有问而不告,求而不得者也;凡所宜有之书,皆集于此,búbìruòyúzhīshǒulù jiǎzhūrénérhòujiànyě qíyèyǒubùjīnɡdéyǒubùchénɡzhě不必若余之手录,假诸人而后见也。其业有不精,德有不成者,fēitiānzhìzhībēi zéxīnbùruòyúzhīzhuāněr qǐtārénzhīɡuòzāi dōnɡyánɡmǎshēnɡjūn非天质之卑,则心不若余之专耳,岂他人之过哉!东阳马生君zé zàitàixuéyǐèrnián liúbèishènchēnɡqíxián yúcháojīnɡshīshēnɡyǐxiānɡrénzǐ则,在太学已二年,流辈甚称其贤。余朝京师,生以乡人子yèyú zhuànzhǎnɡshūyǐwéizhì císhènchànɡdá yǔzhīlùnbiàn yánhéérsèyí谒余,撰长书以为贽,辞甚畅达,与之论辨,言和而色夷。zìwèishǎoshíyònɡxīnyúxuéshènláoshìkěwèishànxuézhěyǐqíjiānɡɡuījiànqíqīnyě自谓少时用心于学甚劳,是可谓善学者矣!其将归见其亲也,yúɡùdàowéixuézhīnányǐɡàozhīwèiyúmiǎnxiānɡrényǐxuézhěyúzhīzhìyě dǐwǒkuā余故道为学之难以告之。谓余勉乡人以学者,余之志也;诋我夸jìyùzhīshènɡérjiāoxiānɡrénzhě qǐzhīyǔzhězāi际遇之盛而骄乡人者,岂知予者哉?