文档介绍：该【教条示龙场诸生注音 】是由【大于振】上传分享，文档一共【3】页，该文档可以免费在线阅读，需要了解更多关于【教条示龙场诸生注音 】的内容，可以使用淘豆网的站内搜索功能，选择自己适合的文档，以下文字是截取该文章内的部分文字，如需要获得完整电子版，请下载此文档到您的设备，方便您编辑和打印。zhūshēngxiàngcóngyúcǐshènshèngkǒngwúnéngwéizhùyěyǐsìshìxiāngguīliáoyǐdá
诸生相从于此,甚盛。恐无能为助也,以四事相规,聊以答
zhūshēngzhīyìyīyuēlìzhìèryuēqínxuésānyuēgǎiguòsìyuēzéshànqíshèntīngwú
诸生之意。一曰奋发,二曰勤学,三曰悔悟,四曰责善。其慎听毋
hū
忽
!
zhìbùlìtiānxiàwúkěchéngzhīshì
suībǎigōngjìyìwèiyǒubùběnyúzhìzhějīn
志不立,天下无可成之事。虽百工技艺,未有不本于志者。今
xuézhěkuàngfèihuīduòwánsuìkaìshíérbǎi
wúsuǒchéngjiēyóuyúzhìzhīwèilìěrgùlìzhì
学者旷废隳惰,玩岁愒时,而百无所成,皆由于志之未立耳。故奋发
érshèngzéshèngyǐlìzhìérxiánzéxiányǐzhìbùlìrúwúduòzhīzhōuwúxiánzhī
而圣,则圣矣;奋发而贤,则贤矣;志不立,如无舵之舟,无衔之
mǎpiāodàngbēnyìzhōngyìhésuǒdǐhūxīrénsuǒyánshǐwéishànérfùmǔnùzhīxiōngdì
马,漂荡奔逸,终亦何所底乎先人所言:使为善而父亲母亲怒之,兄弟
yuànzhīzōngzúxiāngdǎngjiànwuzhīrúcǐérbùwéishànkěyěwéishànzéfùmǔàizhī
怨之,宗族乡党贱恶之,这样而不为善,可也。为善则父亲母亲爱之,
xiōngdìyuèzhīzōngzúxiāngdǎngjìngxìnzhīhékǔérbùwéishànwéijūnzǐshǐwéièérfùmǔ
兄弟悦之,宗族乡党敬信之,何须而不为善、为君子使为恶而父亲母亲
àizhīxiōngdìyuèzhīzōngzúxiāngdǎngjìngxìnzhīrúcǐérwéièkěyěwéièzéfùmǔ
爱之,兄弟悦之,宗族乡党敬信之,这样而为恶,可也。为恶则父亲母亲
nùzhīxiōngdìyuànzhīzōngzúxiāngdǎngjiànwuzhīhékǔbìwéièwéixiǎorénzhūshēngniàn
怒之,兄弟怨之,宗族乡党贱恶之,何须必为恶、为小人诸生念
cǐyìkěyǐzhīsuǒlìzhìyǐ
此,亦能够知所奋发矣。
yǐlìzhìwéijūnzǐzìdāngcóngshìyúxuéfánxuézhībùqínbìqízhìzhīshàngwèidǔ
已奋发为君子,自当从事于学。凡学之不勤,必其志之还没有笃
yěcóngwúyóuzhěbùyǐcōnghuìjǐngjiéwéigāoéryǐqínquèqiānyìwéishàngzhūshēngshìguān
也。从吾游者,不以聪慧警捷为高,而以勤确谦抑为上。诸生试观
cháibèizhīzhōnggǒuyǒuxūérwéiyíngwúérwéiyǒuhuìjǐzhībùnéngjìrénzhīyǒushàn
侪辈之中,苟有虚而为盈,无而为有,讳己之不能够,忌人之有善,
zìjīnzìshìdàyánqīrénzhěshǐqírénzībǐngsuīshènchāomàicháibèizhīzhōngyǒufújíè
自矜自是,狂言欺人者,使其人资禀虽甚超迈,侪辈之中有弗疾恶
zhīzhěhūyǒufúbǐjiànzhīzhěhūbǐgùjiāngyǐqīrénrénguǒsuìwéisuǒqīyǒufúqièxiàozhī
之者乎有弗鄙贱之者乎彼固将以欺人,人果遂为所欺,有弗偷笑之
zhěhūgǒuyǒuqiānmòzìchíwúnéngzìchùdǔzhìlìxíngqínxuéhǎowènchēngrénzhīshàn
者乎苟有谦默自持,无能自处,笃志力行,勤学好问;称人之善,
érjiùjǐzhīshīcóngrénzhīchángérmíngjǐzhīduǎnzhōngxìnlèyìbiǎolǐyīzhìzhěshǐ
而咎己之失;从人之长,而明己之短,忠信乐易,表里一致者,使
qírénzībǐngsuīshènlǔdùncháibèizhīzhōngyǒufúchēngmùzhīzhěhūbǐgùyǐwúnéngzìchù
其人资禀虽甚鲁钝,侪辈之中,有弗称慕之者乎彼固以无能自处,
érbùqiúshàngrénrénguǒsuìyǐbǐwéiwúnéngyǒufújìngshàngzhīzhěhūzhūshēnguāncǐyìkě
而不求上人,人果遂以彼为无能,有弗敬尚之者乎诸生观此,亦可
yǐzhīsuǒcóngshìyúxuéyǐ
以知所从事于学矣。
fūguòzhězìdàxiánsuǒbùmiǎnránbùhàiqízúwéidàxiánzhěwéiqínénggǎiyě
夫过者,自傲贤所不免,然不害其卒为大贤者,为其能改也。
gùbùguìyúwúguòérguìyúnénggǎiguòzhūshēngzìsīpíngrìyìyǒuquēyúliánchǐzhōngxìn
故不贵于无过,而贵于能悔悟。诸生自思,平时亦出缺于廉耻忠信
zhīxíngzhěhūyìyǒubáoyúxiàoyǒuzhīdàoxiànyújiǎozhàtōukèzhīxízhěhūzhūshēngdàibúzhì
之行者乎亦有薄于孝友之道,陷于狡诈偷刻之****者乎诸生殆不至
yúcǐbúxìnghuòyǒuzhījiēqíbùzhīérwùdǎosùwúshīyǒuzhījiǎngxíguīchìyězhū
于此。不幸或有之,皆其不知而误蹈,素无师友之讲****规饬也。诸
shēngshìnèixǐngwànyīyǒujìnyúshìzhěgùyìbùkěyǐbùtòngzìhuǐjiùrányìbúdàng
生试自察,万一有近于是者,固亦不能够够不痛自悔咎,然亦不当
yǐcǐzìqiànsuìněiyúgǎiguòcóngshànzhīxīndànéngyídàntuōránxǐdíjiùrǎnsuīxīwéi
以此自歉,遂馁于悔悟从善之心。但能一旦脱然冲洗旧染,虽昔为
dàokòujīnrìbùhàiwéijūnzǐyǐruòyuēwúxīyǐrúcǐjīnsuīgǎiguòércóngshànjiāng
盗寇,今日不害为君子矣。若曰吾昔已这样,今虽悔悟而从善,将
rénbùxìnwǒqiěwúshúyúqiánguòfǎnhuáixiūsèyíjǔérgānxīnyúwūzhuózhōngyānzé
人不信我,且无赎于前过,反怀羞怯疑沮,而宁愿于污浊终焉,则
wúyìjuéwàngěryǐ
吾亦绝望尔矣。
zéshànpéngyǒuzhīdàoránxūzhōnggàoérshàndàozhīxīqízhōngàizhìqí
“责善,朋友之道”;然须“忠告而善道之”,悉其忠爱,致其
wǎnqǔshǐbǐwénzhīérkěcóngyìzhīérkěgǎiyǒusuǒgǎnérwúsuǒnùnǎiwéishàněr
婉曲,使彼闻之而可从,绎之而可改,有所感而无所怒,乃为善耳。
ruòxiānbàobáiqíguòètònghuǐjídǐshǐwúsuǒróngbǐjiāngfāqíkuìchǐfènhènzhīxīn
若先暴白其过恶,痛毁极诋,使无所容,彼将发其愧耻怨恨之心;
suīyùjiàngyǐxiāngcóngérshìyǒusuǒbùnéngshìjīzhīérshǐwéièyǐgùfánjiérénzhīduǎn
虽欲降以相从,而势有所不能够。是激之而使为恶矣。故凡讦人之短,
gōngfārénzhīyīnsīyǐgūzhízhějiēbùkěyǐyánzéshànsuīránwǒyǐshìérshīyú
攻发人之阴私,以沽直者,皆不能够够言责善。诚然,我以是而施于
rénbùkěyěrényǐshìérjiāzhūwǒfángōngwǒzhīshīzhějiēwǒshīyěānkěyǐ
人,不能也;人以是而加诸我,凡攻我之失者,皆我师也,安能够
bùlèshòuérxīngǎnzhīhūmǒuyúdàowèiyǒusuǒdéqíxuélǔmǎngěrmiùwéizhūshēngxiàngcóngyú
不乐受而心感之乎某于道未有所得,其学莽撞耳。谬为诸生相从于
cǐměizhōngyèyǐsīèqiěwèimiǎnkuàngyúguòhūrénwèishìshīwúfànwúyǐnér
此,每终夜以思,恶且不免,况于过乎人谓“事师无犯无隐”,而
suìwèishīwúkějiànfēiyějiànshīzhīdàozhíbúzhìyúfànérwǎnbúzhìyúyǐněr
遂谓师无可谏,,直不至于犯,而婉不至于隐耳。
shǐwúérshìyěyīndéyǐmíngqíshìwúérfēiyěyīndéyǐqùqífēigàijiàoxuéxiāng
使吾而是也,因得以明其是;吾而非也,因得以去其非。盖授课相
zhǎngyězhūshēngzéshàndāngzìwúshǐ
长也。诸生责善,当自吾始。